این کتاب از مجموعه کتاب‌های «آفتاب» به دوران زندگی این خوشنویس برجسته  و اوضاع دوران زندگی او پرداخته است. در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است: «این کتاب شرحی است از زندگانی و آثار استاد مسلّم خوش‌نویسی، محمدرضا کلهر؛ هنرمند آزاده و سرافرازی که با استمداد از هنر مقدس خویش، دفاع از محرومان را پیشۀ خود ساخت. به خانه‌ای محقر و نمور و مرطوب اکتفا کرد؛ اما، به نوشتۀ اعتمادالسلطنه، با همۀ‌ آوازه‌ای که داشت، از دیوان اعلی چیزی نخواست و روزگار خویش را از راه کتابت ‌گذراند. فقط یکبار پذیرفت که در سفر ناصرالدینشاه به خراسان ملتزم رکاب باشد و این هم به‌علت شوق زیارت آستان ‌امام هشتم (ع) بود؛ چراکه زندگی درویشانۀ میرزا مجال زیارت به او نمی‌داده است.«