عبدالقادر پسر غیبی حافظ مراغی، ملقب به «حافظ»، موسیقی‌دان بزرگ ایرانی، بنابر اصح اقوال درس سال 768 ق در مراغه به دنیا آمد. عبدالقادر در هشت سالگی حافظ تمام قرآن کریم شد. او را عالم به علوم متداول زمان، حافظ و قاری قرآن و... دانسته‌اند. عبدالقادر و پدرش هر دو حافظ قرآن بودند. قرائت آیه‌ای از قرآن کریم به موجب نجات جان عبدالقادر از مجازات مرگی شد که امیر تیمور گورکانی حکمش را صادر کرده بود. به نظر می‌رسد وی شیعه مذهب بوده است و این مطلب را از جمله‌های دعایی که مابین جملاتش آورده، می‌توان احتمال داد.