به گزارش المانیتور، علی اکبر ولایتی، وزیر خارجه اسبق ایران و مشاور عالی مقام معظم رهبری پس از اینکه چند ماه از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور ایران می گذشت، ریاست این اتاق فکر را بر عهده گرفت که تا چند ماه قبل روحانی مسئول آن بود.

در ماه نوامبر و در اوج مذاکرات هسته ای ، ایرنا گزارش داد ولایتی به جای روحانی، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک شده است که یکی از زیرمجموعه های مجمع تشخیص مصلحت نظام به شمار می ورد.

ولایتی که در رشته پزشکی از دانشگاه جان هاپکینز فارغ التحصیل شده از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۷ وزیر خارجه ایران بود و از آن پس سمت مشاور عالی مقام معظم رهبری را بر عهده گرفت.

المانیتور به نقل از منابع ایرانی ادعا می کند که ولایتی، عباس ملکی، دیپلمات سابق ایرانی را به عنوان معاون خود در بخش مطالعات بین الملل مرکز تحقیقات استراتژیک انتخاب کرده است.

ملکی که در دوران حضور ولایتی در وزارت خارجه معاون او بود در سال های اخیر در بوستون زندگی می کرد و با مرکز بلفر دانشگاه هاروارد همکاری داشت. او در سال ۲۰۱۲ به ایران بازگشت.

به گزارش المانیتور، منابع مطلع ایرانی می گوید مصطفی زهرائی، دیپلمات سابق ایرانی در نمایندگی ایران در سازمان ملل در نیویورک که با محمد جواد ظریف – در زمان نمایندگی اش در سازمان ملل- همکاری داشت، نیز به عنوان مدیر موسسه مطالعات بین الملل و سیاسی انتخاب شده که یک اتاق فکر زیرمجموعه وزارت خارجه است. مسئولیت این اتاق فکر پیش از این با مصطفی دولتیار بود.

این در حالی است که در روزهای اخیر ولایتی دست کم دو بار از مذاکره مستقیم با آمریکا و دیگر اعضای گروه ۱+۵ حمایت کرده است. او تاکید دارد که می توان با هر عضو این گروه به طور جداگانه مذاکره کرد زیرا هر یک از آنها منافع متفاوتی در مسائل منطقه ای و بین المللی دارند.

این اظهارات در حالی مطرح می شود که مقامات تهران و واشینگتن از زمان روی کار آمدن دولت حسن روحانی دست کم ۵ مذاکره رو در رو داشته اند. این مذاکرات در عمان، نیویورک و ژنو انجام شده است.

در همین حال در اسرائیل دور گلد، رئیس مرکز امور عمومی اورشلیم و سفیر سابق اسرائیل در سازمان ملل به عنوان مشاور ارشد به کابینه بنیامین نتانیاهو، ملحق شده است. المانیتور با اشاره به این نقل و انتقال ها می نویسد: گلد که پیش از این مشاور اسرائیل در روند گفت و گو های صلح مادرید بود در سال های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ مشاور نتانیاهو بود. او در سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ نیز مشاور آریل شارون بود. او نویسنده کتاب های متعددی از جمله « ظهور ایران هسته ای» است.

این در حالی است که این انتصاب ها و جا به جایی ها و بازگشت برخی چهره های قدیمی در زمانی که بیشتر توجه ها به مذاکرات هسته ای ایران بود، کمتر مورد توجه قرار گرفت.

منبع: دیپلماسی ایرانی