شايد تلخ‌ترين خاطره اين بود كه ما براى مذاكرات صلح به نيويورك رفتيم و بعد از پذيرش قطع‌نامه، درست چند دقيقه قبل از اين‌كه مذاكراتمان را با آقاى پرز دكوئيار، دبير كل وقت سازمان ملل متحد، شروع كنيم، تلكسى به دست ما دادند مبنى بر اين‌كه منافقين با حمايت عراقى‌ها اسلام‌آباد غرب را گرفتند و به سمت كرمانشاه (باختران) پيش مى‌روند. يكى از سخت‌ترين كارها اين بود كه آدم با اين روحيه بنشيند و مذاكره را شروع كند.

شيرين‌ترينش هم زمانى بود كه آقاى پرز دكوئيار اعلام كرد عراق متجاوز است و اين هم محصول كارى عظيم و پيچيده بود؛ يعنى اين‌طورى نبود كه آقاى پرز دكوئيار مثلا خواب‌نما شود و اين را اعلام كند، كار بسيار سختى بود.

منبع: کتاب «حرفی از هزاران» (مجموعه مقاله ها، مصاحبه ها، سخنرانى ها،گفت وگوها و خاطرات دکتر علی اکبر ولایتی)، ص 500