میرزا محمدعلی فرزند میرزاعبدالرحیم تبریزی، معروف به صائب تبریزی، شاعر بزرگ ایرانی بود که در سال‌های آغازین قرن یازدهم در اصفهان متولد شد. هر چند بخش مهمی از زندگی خویش را در اصفهان و هندوستان گذراند، تبارش تبریزی است و خود به آن تصریح کرده است: در اواخر عهد جهانگیر، پادشاه گورکانی، از طریق کابل به هند سفر کرد. شیعة اثنا‌عشری بود و این از خلال اشعار او کاملاً هویداست. از جمله شاعرانی است که در زمان خودش به شهرت ملی و منطقه‌ای در ایران و هند و عثمانی دست یافت. شاعری زبردست و باکرامت و خوش‌خلق و خوش‌برخورد بود. محفلش چه در ایران و چه در هند پررونق بود و همواره بسیاری از شعرای مطرح زمانش و همچنین شاعران تازه‌کار در آن‌جا حضور داشتند.