اوحدالدین مراغهای بهخواست خواجه غیاثالدین، فرزند خواجه رشیدالدین فضلالله، برجستهترین اثر خویش، منظومة جامجم، را به نام سلطان ابوسعید سروده است. روابط معنوی و فرهنگی اوحدی با شاعران قبل و بعد از خود نشان میدهد که وی حلقهای از حلقههای زنجیرة فرهنگی ـ عرفانی ـ اعتقادی ایران بوده است. از آثارش پیداست که در علوم دینی و عرفانی استغراقی عظیم داشته و به نوعی از تعلیمات شیخ اکبر محیالدین عربی با واسطة بزرگی چون صدرالدین قونوی بهره میبرده است. در مجالسالعشاق سلطان حسین بایقرا آمده است که وی یکی از هجده مریدی بود که در محضر قونوی فصوصالحکم شیخ اکبر را میخواندند.